V. Waarom zijn we precies zo gehecht aan onze digitale apparaten?

NAAR. Ze bieden iets wat onze hersenen echt willen: de mogelijkheid voor wat zoekgedrag wordt genoemd. We zijn geboren jager-verzamelaars, en in zekere zin is een Google-zoekopdracht als uitgaan en een hert vinden om mee naar huis te nemen. Het activeert dat instinct en geeft je een emotionele buzz.

V. Is technologie echt verslavend?

NAAR. Ik geef de voorkeur aan een ander woord: ik zou zeggen dat technologie extreem is verleidelijk . Een smartphone biedt iets dat niet de verleiding is om passief tv te kijken, en onze hersenen zijn er bijzonder kwetsbaar voor.

V. Omdat je bij tv een kijker bent en hier een actieve deelnemer?

NAAR. Ja, het is een perfecte storm. Onze hersenen snakken naar constante stimulatie, en met deze apparaten kun je het wachten overslaan en meteen beginnen met sprankelende soundbites.

V. Wat is het dat ons bij elke ping doet springen?

NAAR. Het is die wens om erachter te komen wie jou wil, niet echt de inhoud die in de tekst wordt weergegeven.

V. Wat zijn de gevolgen van deze gewoonten?

NAAR. Er is minder tolerantie voor de saaie dingen in het leven. Een deel van mijn veldwerk is om bij stopborden te staan ​​en te kijken wat er in auto's gebeurt. Op het moment dat mensen stoppen, grijpen ze naar hun telefoon. Ze kunnen niet alleen zijn met hun gedachten. Ouders moeten kinderen laten zien dat je niet in paniek hoeft te raken als je je telefoon niet hebt. Als je kinderen niet leert dat het oké is om alleen te zijn, zullen ze alleen weten hoe ze eenzaam moeten zijn.

V. Waarom is het zo bevredigend om Facebook-vrienden en Twitter-volgers te verzamelen?

NAAR. Als psycholoog hoor ik het vaakst: Niemand luistert naar mij. Met al deze vrienden en volgers heb je automatische luisteraars.

V. Zijn dit dus gewoon zinloze verbindingen?

NAAR. Ze kunnen zinvol zijn. Social media en sms'en zijn geweldige manieren om in contact te blijven. Maar dat betekent niet dat je je hele sociale leven online moet leven. Het is een nuttige aanvulling op persoonlijke interactie, geen vervanging. Met cyberconnecties oefen je niet dezelfde emotionele competenties als in het echt.

V. Waarom is sms'en gebruikelijker dan praten?

NAAR. Omdat het mensen beschermt tegen de mogelijkheid van confrontatie. Er is een hele generatie die niet leert hoe ze een gesprek moet voeren. Ik vroeg een paar kinderen waarom ze ervoor kiezen om face-to-face communicatie te vermijden, en een jongen zei: het vindt plaats in realtime en je hebt geen controle over wat je gaat zeggen. Zonder deze vaardigheid zijn kinderen niet bereid om veel van de hobbels van het leven te overwinnen.

V. Zijn smartphones schadelijk voor relaties?

NAAR. Ja, als je je aandacht laat afleiden. Ik heb de dinergesprekken van verschillende jonge volwassenen geobserveerd. Stel dat er een groep van zeven is. Drie zijn tegelijk verloofd. De rest scant de groep om te zien of er genoeg mensen meedoen, zodat ze terug kunnen sluipen naar hun telefoons. Iedereen drijft afwisselend de discussie in en uit en zegt: wacht, wat? Deze gesprekken kunnen niet zo diep gaan. Een recent onderzoek heeft uitgewezen dat als je een telefoon op een tafel legt, persoonlijke of zware onderwerpen niet eens ter sprake komen. Je zou de ziekte van je moeder niet willen ter sprake brengen als de kans groot is dat je onderbroken wordt en je gekwetst voelt. Het is niet zo dat mensen geen diepgaande dingen te zeggen hebben. Maar we schrappen de voorwaarden om die dingen tegen elkaar te zeggen.

V. Zou je zeggen dat technologie ons dommer maakt?

NAAR. Ik ben pro-technologie. Maar de digitale wereld kan ons soms doen vergeten wat we weten over het leven: dat er geen groter geschenk is dan iemand je volledige aandacht te geven. Waarom gebruiken we deze hulpmiddelen op een manier die ervoor zorgt dat we onze aandacht van elkaar afleiden? Dat lijkt niet slim.