Hoe Swedish Death Cleaning je leven voor eens en voor altijd zal organiseren

Ga over de KonMari-methode, er is nog een opruimplan in de stad. Margareta Magnusson, een Zweedse vrouw die zichzelf beschreef als ergens tussen de 80 en 100, schreef een boek dat de sleutel zou kunnen zijn tot de ultieme opruimsessie - een zo grondig dat het, nou ja, voor altijd duurt. In haar boek uit 2017 De zachte kunst van de Zweedse doodsreiniging , beschikbaar op Amazone , Magnusson onderzoekt het concept van Zweedse dodenopruiming , of döstädning, het proces van organiseren, opruimen en weggeven van je bezittingen als je denkt dat de tijd dichterbij komt om de planeet te verlaten.

VERWANT: Ik heb Zweedse Death Cleaning geprobeerd - en hier is hoe mijn familie reageerde My

Op het eerste gezicht klinkt het morbide, maar Magnusson behandelt dit gevoelige onderwerp met humor en presenteert het opruimen van de dood als een doordacht proces dat ervoor zorgt dat familieleden later niet de last hoeven te hebben van het graven door bergen kleding, boeken, meubels en tchotchkes . Als je ooit een geliefde hebt verloren, alleen om te beseffen dat je een heel leven aan bezittingen moet sorteren terwijl je om je verlies rouwt, weet je al goed hoe moeilijk dit proces kan zijn. Veel volwassen kinderen maken zich zorgen over de hoeveelheid bezittingen die hun ouders door de jaren heen hebben verzameld, schrijft Magnusson. Ze weten dat als hun ouders niet voor hun eigen spullen zorgen, zij, de kinderen, het voor hen zullen moeten doen. Het boek kan worden gebruikt als gespreksstarter voor kinderen om dit gevoelige onderwerp met hun bejaarde ouders aan te snijden, en het dient ook als een gids voor degenen die het proces zelf beginnen.

Dus, als je gaat beginnen met het schoonmaken van je eigen huis of van plan bent om je oudere familieleden te helpen, hoe begin je dan? Houd er rekening mee dat het wat tijd kost om je huis te verkleinen, zegt Magnusson. Oude mensen lijken te denken dat de tijd zo snel gaat, maar in feite zijn wij het die langzamer zijn geworden. Dus – wacht niet te lang… adviseert ze met een vleugje humor. Ze raadt aan vroeg te beginnen, rond de leeftijd van 65 jaar, omdat het proces geen race is om je spullen kwijt te raken voordat je sterft, maar je moet helpen van je leven te genieten zonder gehinderd te worden door bezittingen die je niet langer nodig hebt. Death cleaning gaat niet over afstoffen of opdweilen; het gaat om een ​​blijvende organisatievorm die je leven soepeler laat lopen, legt ze uit.

VERWANT: Hoe de rommel los te laten na de dood van een geliefde, een scheiding of een breuk?

Zoals de meeste opruimmethoden, gaat het opruimen van de dood over meer dan het sorteren van objecten - het gaat ook over emoties. Een leven vol boeken, foto's en brieven doorspitten zal ongetwijfeld herinneringen oproepen, en hoewel Magnusson suggereert om als laatste door foto's en andere emotioneel geladen bezittingen te gaan, zodat je niet op een zijspoor wordt gebracht, is het verwerken van deze gevoelens een belangrijk onderdeel van de werkwijze.

Ondanks het emotionele aspect van het opruimen van de dood, houdt Magnusson vol dat het niet triest is. Death cleaning kun je ook voor jezelf doen, voor je eigen plezier, schrijft ze. Voordat ze afscheid neemt van elk object dat ze niet langer nodig heeft, neemt Magnusson even de tijd om na te denken over de herinneringen aan die tafel, dat jasje of dat kookboek, of ze nu goed of slecht zijn. Het eigen plezier, en de kans om betekenis en herinnering te vinden, is het allerbelangrijkste, schrijft ze. En zo blijkt opnieuw dat het moeilijke proces van opruimen meer te maken heeft met opzwepende vreugde dan je zou denken.