De studenten van Stanford University gebruiken een mooie analogie om het impostor-syndroom te beschrijven: op het eerste gezicht zijn studenten als eenden die moeiteloos over een vijver glijden. Ze drijven mee als de beste en slimste toekomstige leiders en innovators die prestaties, stages en hoge GPA's verzamelen. Maar als je onder water kijkt, vechten hun kleine zwemvliezen wanhopig om ze overeind te houden. Ze werken niet alleen hard om te slagen, ze zijn ook doodsbang om te zinken.

Kelifen Pomeranz, PsyD, CST, een in Californië gevestigde klinisch psycholoog, werkte vroeger voor Stanford's Mental Health Clinic voor studenten, en is van mening dat deze analogie niet alleen van toepassing is op studenten van topuniversiteiten. Ze zegt dat 70 tot 82 procent van de mensen op een bepaald moment in hun carrière het impostor-syndroom ervaart.

VERWANT: Hoe u uw zelfrespect kunt vergroten en zelfverzekerder kunt zijn?

gerelateerde items

Wat is het?

Maar bedrieger syndroom is iets meer dan faalangst. Het is een psychologisch fenomeen waarbij een persoon gelooft dat ze niet zo slim of bekwaam zijn als hun leeftijdsgenoten (of degenen om hen heen) denken dat ze zijn. Mensen die het impostor-syndroom ervaren, voelen zich oplichters en schrijven hun successen vaak toe aan geluk in plaats van aan echte competentie, talent of vaardigheid. Ze leven vaak met een diepe en slopende angst dat ze ontdekt en ontmaskerd zullen worden als een onwaardige, nou ja, bedrieger.

wat moet je een massagetherapeut fooi geven

Het is belangrijk op te merken dat, ondanks het opnemen van het woord syndroom, het bedriegersyndroom door de DSM-5 niet wordt erkend als een officiële aandoening. De term werd in de jaren zeventig bedacht en gedefinieerd door twee psychologen, Suzanne Imes, PhD, en Pauline Clance, PhD, als de ervaring van het niet kunnen internaliseren van succes. Destijds werd echter gedacht dat het alleen voorkwam bij goed presterende vrouwen recent onderzoek laat zien dat mensen van alle soorten en alle rangen en standen het ervaren.

Situaties met hoge stress hebben de neiging om het erger te maken

Het bedriegersyndroom is niets nieuws, maar de overgang naar thuiswerken tijdens de COVID-19-pandemie heeft verergerde de effecten ervan . En het ergste wat je kunt doen, volgens Susan David, PhD, een psycholoog voor de Harvard Medical School, is vallen onder de... tirannie van positiviteit : deze negatieve en moeilijke gedachten onderdrukken of jezelf veroordelen omdat je ze voelt.

Twijfel aan jezelf is te verwachten in tijden van stress en nieuwe situaties. Overstappen van het drukke kantoorleven naar Zoom-vergaderingen in je pyjama met de kinderen schreeuwen op de achtergrond of luidruchtige buurtbouw is een stressvolle verschuiving geweest.

David ziet deze bedrieglijke gedachten als de manier waarop onze geest zich aan situaties aanpast. Als je bijvoorbeeld een werkende moeder bent, denk je misschien: mijn moeder was een goede moeder en ze was er altijd voor mij. Ik heb moeite om de balans te vinden om er voor mijn kinderen te zijn en thuiswerken, dus ik moet geen goede moeder zijn. Er is vaak een zelfkritische, zeurende zorg dat iemand anders het allemaal zou kunnen en het beter zou doen dan jij, en je overtuigt jezelf ervan dat dit waar is.

Deze specifieke gedachtelus komt waarschijnlijk voort uit de verwachting die je als ouder van jezelf hebt. De geest geeft aan dat je het op prijs stelt om bij je familie te zijn. David spoort je aan om een ​​oplossing te vinden die aansluit bij je doelen en waarden, zonder vast te blijven zitten in de cyclus van schuldgevoelens. Het kan zo simpel zijn als je telefoon na 17.00 uur wegleggen. om meer aanwezig te zijn bij uw gezin.

Als je bent opgevoed met bepaalde vooroordelen tegen jou, zoals mensen zoals wij die niet naar de universiteit gaan of je geen gezin en je carrière kunt hebben, dan zul je die vooroordelen waarschijnlijk tegen jezelf gebruiken in stressvolle situaties, en kopen in de ( vals) idee dat je niet geschikt bent voor studeren of ouderschap en fulltime werken.

VERWANT: De beste (en slechtste) manieren om met onzekerheid om te gaan, volgens een psycholoog

hoe je het uitmaakt met je beste vriend vriendje

Virtueel werk isoleert, wat angst veroorzaakt

Voor sommigen kan de vage grens tussen werk en thuis echter de angst hebben veroorzaakt om ondermaats te presteren, wat zich kan uiten in overwerk. Marie Barnes, PhD, universitair hoofddocent aan de Florida International University, gespecialiseerd in industriële organisatiepsychologie, is er volledig van overtuigd dat de plotselinge en dubbelzinnige overgang naar fulltime thuiswerken heeft geleid tot meer twijfel aan zichzelf en onzekerheid over erbij horen.

Barnes is goed thuis in het oplichterssyndroom. Een studente vroeg haar ooit op welk moment in haar carrière ze zich een professional voelde, en ze antwoordde met: ik zal het je vertellen als ik het ervaar. Dus toen de uitdaging ontstond om op afstand contact te maken met haar studenten, ging ze naar de experts - degenen die al die tijd vanuit huis hebben gewerkt. Ze moest voor het eerst leren over dingen als het maken van een schema op afstand en hoe ze de drang om de was te doen moet weerstaan ​​als ze in een videovergadering zou moeten zijn.

Voor degenen die op kantoor of op school zaten voordat de wereld dichtging, was Zoom in het begin leuk. In het geval van Barnes mochten haar studenten haar katten, Jester en Ice, ontmoeten en haar zien Hamilton affiche aan de muur. De dingen voelden intiemer. Maar als je bent afgestudeerd in de wereld van COVID-19, of van loopbaan bent veranderd, heb je misschien het gevoel dat je iets gemist hebt. Sociale signalen en nuances gaan verloren wanneer we communiceren via een videocamera of Slack. Werknemers hebben het moeilijker in te schatten hoe hun ideeën bij hun collega's terechtkomen. Onmiddellijke, natuurlijke feedback wordt vertraagd, waardoor er ruimte ontstaat voor twijfel.

We zijn sociale wezens, en er is iets van onschatbare waarde te zeggen over de omgang met andere mensen. Het vakgebied van Barnes, industriële organisatiepsychologie, richt zich op het socialiseren van werknemers in een organisatie om retentie, betrokkenheid en algeheel succes voor zowel de werknemers als hun bedrijven te bevorderen. Het is moeilijk om live menselijke interactie en onboarding-processen volledig via een scherm te vervangen.

Het kan iedereen treffen, zelfs degenen in leidinggevende functies

Als psycholoog in Silicon Valley werkt Pomeranz met topmanagers bij ongelooflijk succesvolle bedrijven. Deze mensen zijn technische en zakelijke genieën, maar ze komen naar Pomeranz om te bekennen dat ze geen idee hebben wat ze doen. Natuurlijk weten ze wat ze doen, en ze hebben hard gewerkt voor hun werk, maar dat is wat het oplichterssyndroom doet. Het is die stem die fluistert wie zijn u dit te doen?

Het is fijn om te weten dat het niet uitmaakt welke functie je hebt of dat je bedrijf een waardering van een miljard dollar heeft, we zijn uiteindelijk allemaal maar mensen, zegt ze.

Voor deze leidinggevenden is het waarschijnlijk waar dat hoe meer je leert, hoe zichtbaarder de hiaten in je kennis worden. En het spreekt voor zich dat de mensen die naar Pomeranz komen al voor de pandemie veel stress ervaren. Maar thuiswerken heeft onze communicatie beperkt, onze sociale interacties gekunsteld en velen van ons met illusies achtergelaten dat we niet zo hard werken als onze collega's.

Voor leidinggevenden en leiders creëerde de pandemie een reële behoefte aan snelle aanpassing en publiek optimisme. Ze moesten de cheerleaders van hun bedrijven zijn, en volgens Pomeranz hadden ze vaak het gevoel dat ze geen recht hadden om te klagen omdat ze nog steeds een baan en hun gezondheid hadden. Het is ook een tijd geweest waarin moeilijke beslissingen moesten worden genomen. Deze extra druk heeft ertoe geleid dat mensen gaan twijfelen of ze het vermogen hebben om te leiden.

Strategieën voor het omgaan met het bedriegersyndroom

Er is geen wondermiddel of snelle oplossing, maar er zijn enkele alledaagse strategieën om het impostor-syndroom te beheersen terwijl u op afstand werkt. David geeft tips voor zowel individuen die zich een oplichter voelen als voor organisatieleiders.

Hoe u uw bedrieger-syndroom kunt stillen:

waarom is mijn haar zo statisch

1. Blijf uit het mentale huis van spiegels, waar je niet alleen deze moeilijke, negatieve gedachten hebt, maar ook jezelf veroordeelt omdat je ze hebt. Ze zijn normaal.
2. Wees lief voor jezelf. Dit is een cruciaal moment om met zelfcompassie naar binnen te kijken.
3. Vraag jezelf af waar het vandaan komt. Je bedriegerstem probeert je misschien iets te vertellen. Als je bijvoorbeeld het gevoel hebt dat je geen waarde hebt omdat er nooit naar je mening wordt gevraagd, verlang je er waarschijnlijk naar om je stem te gebruiken en gehoord te worden, en/of om feedback. Stap in dat: Brainstorm manieren om effectiever met uw baas of manager te communiceren.
4. Gebruik logica om te bewijzen dat je ongelijk hebt. Als je constant denkt: ik hoor hier niet thuis, vraag je dan af: is dat echt waar? Je hebt deze rol gekregen en hebt deze verantwoordelijkheden eerlijk en oprecht vergaard. Waarom horen anderen erbij en verdienen ze hun plaats, maar jij niet? Als je constant denkt: ik word ontslagen, vraag jezelf dan af waarom. Welke brandbare overtreding heb je eigenlijk begaan? Of heb je gewoon een relatief onproductieve week gehad en moet je volgende week aan wat timemanagementtrucs werken?
5. Pauzeer en wees dankbaar voor deze ongemakkelijke gedachten en gevoelens. Ze waarschuwen je dat er iets niet goed voelt, en dat geeft je de kans om een ​​verandering in je leven aan te brengen, of het nu klein is, zoals het vinden van manieren om je mindset te herkaderen of een nieuwe dagelijkse uitlaatklep voor stress; of groter, zoals het zoeken naar een gesprek met een therapeut of het zoeken naar een nieuwe werkomgeving.

VERWANT: De pandemie heeft ons empathie geleerd, maar zal het duren? Tips van psychologen om compassie levend te houden na COVID

Hoe bedrijven werknemers kunnen helpen

Ja, het oplichterssyndroom is normaal in stressvolle situaties, en ja, individuen kunnen en moeten er zelf aan werken, maar het is ook de verantwoordelijkheid van de bestaande systemen om ervoor te zorgen dat hun werknemers zich opgenomen en gewaardeerd voelen. Als je gemarginaliseerd bent of niet opgenomen bent op je werkplek, dan voel je je natuurlijk onzeker over je waarde in een organisatie. Wees voorzichtig dat we in de welkome focus op veerkracht niet de systemen en processen negeren die bijdragen aan een lager welzijnsniveau, dringt David aan. Een gezonde bedrijfscultuur, vooral op afstand, kan helpen bij het verdrijven van natuurlijke gevoelens van het oplichterssyndroom bij werknemers.

hoe slecht is loodverf eigenlijk

Mensen worstelen. Organisaties moeten begrijpen dat hoe hun werknemers zich voelen van invloed is op hoe goed ze hun werk doen. Het welzijn van werknemers is niet langer alleen een functie van het individu. Wanneer bedrijven mensen helpen zich goed te voelen over zichzelf en hun omgeving, creëren ze een context waarin de organisatie duurzaam en welvarend is.

Maak een audit van de eisen en verwachtingen die aan uw medewerkers worden gesteld in deze stressvolle tijd, en zelfs daarvoor. De pandemie heeft je de kans gegeven om te herstructureren, en er is altijd ruimte voor verbetering. Stel de toon in waarmee stemmen kunnen worden gehoord.

Stel deze vragen:

1. Op welke manieren geef je mensen de ruimte om openlijk te spreken? Hebben ze een veilig platform om eerlijke feedback te geven? Hoe laat je zien dat de stem van je medewerkers gewaardeerd wordt?
2. Welke verwachtingen stel je voor medewerkers? Verwacht u dat ze altijd aan staan, of respecteert u de grenzen tussen werk en privé?
3. Welke maatregelen zijn er organisatorisch genomen om flexibiliteit mogelijk te maken? Kunnen mensen? thuis blijven werken als ze dat liever doen? Dit geeft hen keuzevrijheid en autonomie; het toont uw vertrouwen in medewerkers.

De analogie van Stanford Duck laat zien hoe we allemaal onder de oppervlakte worstelen. Hoewel onze respectievelijke worstelingen zich op verschillende manieren kunnen manifesteren, is een van de ergste fouten die we kunnen maken, te veronderstellen dat wij de enigen zijn die verwoed onder het water peddelen terwijl onze leeftijdsgenoten elegant voortdrijven.

Als we begrijpen dat we allemaal tegen onze eigen stromingen vechten, wordt het gemakkelijker om onze ervaringen te valideren, onze plaats in de wereld te vertrouwen, onszelf liefde en vriendelijkheid te tonen en die vervolgens aan anderen te geven.